epigraph, inscription, title;
— նամակի, superscription or direction of a letter.
ἑπιγραφή inscriptio, titulus. Վերնագիր. խորագիր. մակագրութիւն. գրեալն ի վերայ. սկիզբն մատենի կամ գլխոյ բանից. տիտղոս, որ եւ տախտակ ասի.
Վերնագիր գրոցն։ Ի վերնագրոյ բագնին՝ զպատկերն կործանեաց. եւ դու զվերնագրոցն անփոյթ առնես. (Ոսկ. գծ.։)
Զեկուցանէ երկրորդ վերնագիրն այնուհետեւ զանունն։ Ոյր անուն ծանուցեալ ի վերնագրէն։ Ոյց զեկուցանէր ըստ վերնագրին։ Ունէր վերնագիր. (Պիտ.։)
Գտանէ մատեան մի հելլէն գրով, յորոյ վերայ էր ասէ վերնագիրն այսպիսի. (Խոր. ՟Ա. 8։)
Ուսի՛ր, որ զայս ունի սաղմոսն՝ վերնագիր, սաղմոս հնձանաց. (Աթ. համբ.։)
Սաղմոսս այս եւ աղօթք դաւթի են ըստ վերնագրին յայտարարութեան. (Յհ. իմ. ատ.։)
Ի դիմաց մարգարէին դնէ զվերնագիրս, թէ պատմեցից զաստուծոյ իմոյ. (Գէ. ես.։)
Զվերնագիրն լուսեղէն, եթէ այսու նշանաւ յաղթեսցես. (Թղթ. դաշ.։)
Գտին վէմ մի ի հիմունս նորա, որ ունէր վերնագիր դրոշմեալ օրինակ զայս. (Ղեւոնդ.։)